Opgericht door de twee Belgische zussen, Emilie en Christel. Opgegroeid in de Kempen. Hun moeder is van Congolese afkomst en vader Belgisch.
De vzw is een reflectie van hun ervaringen uit beide werelden. Vzw Maison Maurice zet zich vooral in voor kwetsbare kinderen in Kisangani, een stad in Democratische Republiek Congo, in Centraal-Afrika.
De vzw heeft een terrein gekocht waarop het weeshuis gebouwd wordt. Er is een capaciteit voorzien van 30 kinderen met 3 leefgroepen. Van 0 tot 3-, 3 tot 12 jaar en 12+. Het is bewezen dat kinderen het best opgroeien in een gezinshuis, niet in instellingen zoals weeshuizen. Een opvanghuis is een tijdelijke opvang. Een geschikt pleeggezin zoeken, en daarin begeleiden, dat is één van onze taken.
Er bestaat nog geen speeltuin in Kisangani, een plaats waar rust en plezier voor jong en oud samengaan.
Er zal een team gevormd worden voor de verschillende projecten. De geschikte personen zullen ter plaatse worden gerekruteerd in samenwerking met lokale partners.
Het is belangrijk dat we de lokale bevolking verschillende landbouwmethodes aanleren. Dankzij de nabijheid van de rivier, zal er ook plaats zijn voor vis- als veeteelt.
Er zal een waterzuiveringsinstallatie komen voor de kinderen, maar ook de lokale bevolking zal hiervan kunnen genieten.
Dankzij KVC Westerlo kunnen wij jaarlijks kledij en voetbalmateriaal schenken aan de voetbalploeg. Ondersteuning van enkele spelers met een moeilijke achtergrond
Als voorzitter en accountant van vzw Maison Maurice neemt Christel een belangrijke plaats in de organisatie in. Haar gedrevenheid en medeleven is een van de drijvende krachten binnen onze organisatie.
« Mijn peetvader, Jean Morris, was geen familie, maar zag mij en mijn zus als zijn kleinkinderen. Hij voedde ons op en nam ons overal mee naartoe voor de beste dingen. Hij gaf ons alle liefde en tijd. Ik heb mijn zoon Maurice genoemd omdat die naam een belangrijke betekenis voor me heeft. Ik hoop dat Maison Maurice ook een “jean” kan zijn voor de kinderen. Liefde, gezelligheid en een thuis. »
Met succesvolle gerealiseerde projecten weet vicepresident Emilie precies wat Kisangani nodig heeft en is ze vastbesloten om bij te dragen aan de ontwikkeling van haar moederland. Van voorbereiding tot uitvoering is zij expert op het gebied van lokale projecten.
“Ik zou net zo goed dat meisje kunnen zijn dat ’s ochtends op de hoek van de straat warme broodjes verkocht. Ik heb gewoon het geluk dat ik geboren ben in een welvarend land, zoals België, waar kinderrechten een prioriteit zijn. Een paar jaar geleden stond ik op het punt een baby te adopteren uit het weeshuis van Soeur Albertine. Ik was nog nooit zo opgewonden geweest in mijn hele leven. Ik zou mama worden! Ik startte de administratieve procedure om alles legaal te maken. In deze periode werd het kind ziek en stierf kort daarna aan een eenvoudige kinderziekte die in België moeiteloos te behandelen was. Na deze moeilijke periode heb ik lang nagedacht over hoe ik niet één maar meer van deze kwetsbare kinderen kon helpen.”